Voor kwaliteit, vers en rust moet je in Testelt zijn!

Vijf jaar geleden zag Frituur De Berg het daglicht maar de geschiedenis van Wim en Sonja in de horecawereld gaat een stuk verder terug. Meer nog, ze zijn grootgebracht in de horecawereld.
Als jonge tieners waren ze eigenlijk al aan de slag. Wim’s ouders hadden een zaak, gespecialiseerd in kip aan’t spit. Later werden daar traiteursactiviteiten aan toegevoegd en traiteursservice voor feestjes.
Op dat moment kwam ook Sonja in de zaak werken, onder meer om te assisteren op de vele feestjes van de traiteursservice.
In 1987 was er de eigen start in de horecabranche met een bedrijf gespecialiseerd in het draaien van ijsroom en het creëren van ijstaarten. Aanvankelijk was dat nog bij de ouders van Wim en die activiteit werd een groot succes. Wim combineerde dit destijds nog met een andere job.

Wat later werd gestart met de bouw van de taverne in Testelt, waar nu Frituur De Berg wordt uitgebaat. De twee activiteiten, ijs en taverne werden gecombineerd tot op een bepaald moment een keuze moest worden gemaakt. De ijsmachines waren op een bepaalde manier aan vervanging toe. Het groeiende succes van de taverne lag aan de basis van de beslissing om de ijsactiviteiten te laten en zich verder te specialiseren in taverne en daarin te investeren.
Daarbovenop kwam de grote interesse van Wim voor ‘koken’ en hij besliste om zich bij te scholen in verschillende befaamde sterrenzaken. Dat lukte en de taverne schakelde over naar restaurant in 2008 en dat met groot succes.
Op die manier werden de grenzen steeds verlegd en dat vaak op vraag van de klanten. Klanten vroegen of het mogelijk was om een feestje te geven in de zaak en ook daar werd mee geëxperimenteerd met menig succesvolle feestjes zoals lentefeesten, communiefeestjes en kleine trouwfeesten als resultaat. Met de 90 zitplaatsen die er voorhanden waren, was dat ideaal voor het niet al te grote feestje. Het prachtig gemaakte fotoboek illustreert heel goed dat de feestjes ‘af’ waren.

Het restaurant kreeg op een bepaald moment zelfs de titel van ‘Compagnon de la Toque Blanche’, een titel van de Orde der 33 Meesterkoks van België . Je moet werken volgens bepaalde technieken, methodes, inrichting, bediening, … en je krijgt een anoniem bezoek. Na een positieve controle bekom je deze titel voor de zaak.

Over een andere boeg

Op een gegeven moment wilden de meewerkende dochter Gwenny, en haar vriend Jim, liever stoppen met het assisteren in het restaurant. Met hun eigen jobs werd dat meewerken te zwaar. Dat was voor Wim en Sonja het signaal om de zaak over een andere boeg te gooien. Ze beslisten om over te schakelen van restaurant naar frituur. Het was de bedoeling om het wat rustiger aan te doen maar dat is wat uit de hand gelopen. Een frituur is nu eenmaal niet ‘rustiger’…

In het restaurant werkten ze met 9 personen en in de frituur is dat aantal uiteraard verminderd, maar toch waren extra handen nog nodig. Er is één iemand vast ingeschreven en ook Gwenny en Jim werken nog steeds met veel motivatie mee en dan nog is het vaak heel krap.
Gwenny en Jim hadden het plan opgevat om nog een jaartje mee te werken na de overgang naar frituur maar ze zijn nog altijd aan het meehelpen. Dat toont duidelijk de betrokkenheid van het koppel. Wim en Sonja zijn hen heel dankbaar voor alle hulp die ze hebben gegeven; ook op het moment dat Sonja zwaar ziek is geworden hebben ze heel wat steun gehad aan de extra hulp van Gwenny. Op dat moment heeft Gwenny een 5-tal jaar vast gewerkt in het restaurant. Daarna is ze opnieuw gaan studeren en is ze leerkracht geworden.
Ondanks de afgelegen, mooie ligging, weten de klanten de frituur blijkbaar goed te vinden want de zaak kent heel wat drukke dagen. Op lente en zomerse dagen is het omliggend terras een heel mooie plek om te genieten van de frietjes.

Ook Google Maps is een handige tool om de passanten tot bij de frituur te krijgen, plus de aanwezigheid op facebook.
Op die manier komen heel wat klanten zelfs van Nederland om hier een frietje te nuttigen. Zelfs van Rotterdam. Die komen met plezier, noem het passanten die vast geworden zijn.
Schrik hebben ze niet gehad om over te schakelen. De ligging is niet ideaal voor een frituur maar hier bleek dat geen probleem te zijn. De naam was al gemaakt, de klanten die al kwamen naar het restaurant vonden het aanvankelijk wel moeilijk te begrijpen dat de zaak was overgeschakeld, maar momenteel lukt het zeer goed.
Er zijn ook heel wat klanten bijgekomen, zeker uit de directe omgeving.

Het was sowieso wat aanpassen. Frituur kan je niet meteen vergelijken met restaurant. Het ritme is heel anders. Wim dacht aanvankelijk zelfs de enorme piekuren niet te zullen aankunnen. In het restaurant vroeger, kwamen de mensen binnen en konden ze een aperitief drinken in afwachting van een maaltijd. In een frituur is dat uiteraard anders. Klanten komen binnen en die willen snel geholpen worden aan hun maaltijd. Uiteindelijk geraak je ook dat gewoon, pas je je aan en past ook de klant zich wat aan.
Frieten leren bakken was niet zo’n probleem. Uiteraard werden ook in het restaurant al frieten gegeven maar uiteindelijk is dat niet hetzelfde. De zaak was gekend en geliefd voor het steppegras: een heel fijn frietje, typisch voor deze streek.
In het restaurant werden de aardappelen nog zelf geschild en gesneden; in de frituur is dat uiteraard een werk van heel lange adem en dus werd gekozen voor een alternatief dat wat minder extra werk vergde. De tijd wordt sowieso in heel wat andere verse producten gestoken.

Om een goede service te waarborgen werd voor een “Perfecta” friteuse gekozen. Ook de frituurtoonbank en de drankenkoeling zijn nieuw aangekocht voor de hernieuwde start. De keuken was al ingericht en heel wat van dat materiaal wordt ook nu nog gebruikt.
Echt gaan proefbakken was niet nodig, er was gewoon ook geen tijd voor. De friteuse werd geleverd op woensdag en op vrijdag dezelfde week ging de frituur open. In het begin was het wel wat zoeken wie waar zou staan en wie wat zou doen maar vrij snel is de routine er gekomen.
Heel wat klanten zijn blijven komen, ondanks het feit dat ze het spijtig vonden dat ‘steppegras’ van het menu was verdwenen. Frituur De Berg biedt genoeg verse alternatieven voor een heerlijke maaltijd. Het is kwestie van een andere mindset.
Voor de gezinnen met kinderen is het hier ook leuk toeven. Er is een speeltuin met speelhuisjes waar kinderen zich kunnen uitleven en voor de kleintjes is er de kinderbox met keuzeproductjes, een speeltjes en een snoepje.
Er liggen ook kleurboeken, puzzels, … De kinderen die vaak komen zijn het hier goed gewoon en vinden de weg naar het rek waar van alles klaar ligt.
Met sinterklaas krijgt elk kind, die een tekening maakt, iets extra’s. De moeite van dat extraatje is graag gegeven maar het zijn die kleine attenties die blijven hangen en je mag niet naast het feit kijken dat het de kinderen zijn die mee bepalen waar het budget voor buitenhuiseten naar toe gaat.

Kwaliteit voorop

De zaak was gekend voor ‘steppegras’ – heel fijne frietjes -en de klanten vroegen: ‘Jullie gaan toch wel nog steppegras en steaks geven, …’ Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling want dan kom je weer in de restaurantsfeer terecht. Om die klanten tegemoet te komen was het beter te specialiseren op wat typisch is voor de frituursector.
Wat een schot in de roos is, is dat deze zaak typische frituurspecialiteiten brengt. Klanten hebben ondertussen die nieuwe specialiteiten weten te appreciëren en de frituur kan bogen op een groot succes op dat vlak.
Shaslicks, videe’s, satés, spaghetti, stoofvlees, goulash, … worden vers bereid. De toonbank is eigenlijk te klein geworden om alles te presenteren.
Alles wordt in speciale bakken gepresenteerd die worden afgedekt met doorzichtige deksels waardoor de snacks veel verser en appetijtelijker blijven want ze drogen op die manier niet uit.
Het gedeelte dat nu frituur is was vroeger ook zitgedeelte voor het restaurant. Nu is het een wachtgedeelte. De klanten die blijven eten, zitten in de ruimte ernaast, waar ook een valide toilet is voorzien.
Er is ook een soort wachttafeltje voorzien waar onder meer wat kranten liggen die de klant eens kan inkijken terwijl hij wacht op de bestelling om mee te nemen.

Verse kwaliteit

De frituur staat gekend en garant voor de verse kwaliteit. Stoofvlees en shaslick’s zijn bijvoorbeeld één van de aantrekkingspolen voor de klant.
Van maandag tot zondag zijn ze hier bezig met de verse bereidingen. Daar komt de ervaring van het restaurant goed van pas. De technieken die Wim leerde en toepaste in het restaurant, komen nu goed van pas om voor de frituur een aantal toppers vers te bereiden.
Stoofvlees, goulash en videe’s zijn voorbeelden van producten die dagelijks vers worden bereid en dat volgens technieken die ervoor zorgen dat het vlees perfect is gegaard met aandacht voor de HACCP-regels.
Vacuümgaren is een techniek die Wim al jaren toepast; je moet ervaring hebben om het goed te doen maar het gemaakte eindproduct is stukken beter.
Wim gaat het vlees zelf aankopen en houdt op die manier perfect controle over de kwaliteit die hij naar de zaak meeneemt. Het neemt tijd in beslag maar je bent wel zeker.
Sonja maakt de spaghettisaus, haar specialiteit en bereidt de koude schotels en de broodjes. Het assortiment van Frituur De Berg is niet super uitgebreid maar wel ultravers. Volgens Wim is het niet o.k. om zo nodig alles te willen aanbieden. Soms moet er een keuze worden gemaakt als frituur: welke kwaliteit wil je bieden en hoever wil je gaan om die kwaliteit te gaan garanderen.
De burgertrend is bijvoorbeeld niet aan deze frituur besteed. Om aan die trend te voldoen moet je weer gaan investeren in materiaal en in personeel. Dat is een bewuste keuze die hier werd gemaakt. Zich toeleggen op de kwaliteitsproducten en die correct houden. Je moet niet altijd persé alles willen doen wat een andere frituur ook doet. Doe gewoon je ding waar je je goed bijvoelt.

De rust en het mooie zicht

In de zomer is het hier echt fantastisch om te zitten. Een prachtig zicht op een landelijk gebied en de vele bloemen maken het geheel idyllisch. Dan wordt het terras opengezet en is het vakantiegevoel compleet.
Ouders hebben een perfect zicht op het speelgedeelte voor de kleinsten die vrij kunnen heen en weer lopen. Geen gevaar voor een drukke baan. Perfect voor een rustige maaltijd.
Ook binnen kan de klant op zijn gemak genieten van de maaltijd. De zaak is altijd hygiënisch onderhouden geworden en Sonja zorgt per tijd of seizoen voor een aantal passende accenten die het interieur dat extraatje geven.

In de prijzen met de Romeo’s

De Romeo’s bestonden vorig jaar 15 jaar en organiseerden drie optredens. Via Vanreusel had de frituur een code gekregen en een affiche waarbij de klant een inkomkaart kon kopen aan 10 euro vermindering. Uit die inzendingen is er een winnaar getrokken en dat was frituur De Berg.
De Romeo’s zijn dan langs geweest en dat was een enorm succes. Om 20 u waren ze aanwezig en de zaak stond op 5 minuten tijd tjokvol klanten die een glimp wilden opvangen van de gekende Romeo’s.
De bedoeling was dat ze zouden meebakken maar dat is natuurlijk niet echt haalbaar. Ze stonden wel een tijdje achter de toonbank en hebben een paar interviews gegeven aan kranten en zo en als klap op de vuurpijl konden er selfies worden gemaakt. Voor de klanten was dat uiteraard fantastisch, zo dicht bij hun idolen kunnen staan.
Van elke XXL-curryworst wordt een deel afgestaan aan Make a Wish, een vereniging die de hartenwensen waar maakt van kinderen met een levensbedreigende ziekte.
Die XXL-curryworst bestaat al langer maar kreeg een nieuwe naam. De ultralange frikandel is gemaakt van kippenvlees en vormt een alternatief voor mensen die geen varkensvlees lusten of mogen.
Vanreusel met als vertegenwoordiger “ den Jerry “ is een fabrikant die bijzondere aandacht geeft aan de friturist als afnemer en diens mening apprecieert.
Het is altijd een vriendelijk bedrijf geweest waar frituristen worden uitgenodigd om eens een nieuwigheid te proeven en bemerkingen te geven.
Frituur De Berg werkt met een paar grote leveranciers en dat wordt zo gehouden. Ook voor de klanten is het beter dat een frituur blijft bij zijn keuzes. Klanten appreciëren het niet altijd dat smaken veranderen als ze een bepaalde verwachting hebben.
Vertegenwoordigers zijn uiteraard welkom maar wij hechten aan de vertrouwensband die we hebben opgebouwd met de vaste leveranciers. Voor wat hoort wat …
Daarmee zijn we aan het einde gekomen van het interview met deze frituristen die al heel wat levensjaren in de horeca achter de rug hebben.
Ze gaan steeds verder en verder en hebben een goede band met zowel klanten als leveranciers. Op de valreep kwam nog een andere vertegenwoordigster Gaby van het bedrijf Mora binnen om een prijs te overhandigen: leuke gepersonaliseerde baskets voor zoon Jordi. Weer prijs!
Door een kruiswoordraadsel in te vullen of kon men basketschoenen winnen door een bestelling te plaatsen en tijdens één van de vakbeurzen kon men bij bestelling ook deze schoenen en nog andere gadgets in de wacht slepen. De klanten kregen een jeton waarmee ze aan een rad konden draaien en het winnende nummer kreeg gepersonaliseerde baskets. Er waren ook troostprijzen zoals t-shirts, schorten, … Dat was voor de lancering van de Crispy Chick’n Strips.
Eens benieuwd naar de superverse producten van deze frituur?
De Berg is een uitstapje zeker waard, zoals wellicht duidelijk is geworden bij het lezen van deze reportage.