Op 29 maart van dit jaar was het zover, Louis Van Gucht (65 j.) en Anne-Marie Lauwerijs (61 j.) sloten de deuren van hun frituur in de stationstraat te Merchtem.  Daarmee komt een einde aan twee generaties frituristen in de omgeving van het monument van de onbekende soldaat.  De ouders van Louis hadden in 1957 de frituur opgestart en moeten daarmee zowat de pioniers geweest zijn in Merchtem.  Zijn ouders zaten “in de commerce”–moeder baatte een specerijenwinkel uit en vader reed met vis en ijsjes rond.  In 1973 werd er met de visverkoop gestopt en  kocht men een camionette bij om de ijsronde uit te breiden.  Op dat ogenblik was er niet zoveel concurrentie van andere frituren.  Louis en Anne-Marie namen de zaak over en begonnen met een ijsronde en een frituur. 

In 1987 werd de zaak volledig gemoderniseerd.  Er werd een nieuwe friteuse geplaatst met afzuiginstallatie.  Grote moderne veranderingen zoals tegenwoordig was niet aan hen besteed.  Tot 1987 maakten we de frietjes klaar op gasvuren zonder thermostaat.  Primitief misschien, maar toen mocht nog alles.  Louis kocht steeds zijn aardappelen (bintjes ) bij de locale boeren aangezien  hij zeker wist dat deze van goede kwaliteit waren.  Vergeleken met de beginperiode (jaren ’70) is de kwaliteit,  smaak en  kleur van de frieten niet meer te vergelijken met de huidige aardappelen.  Vroeger werden de aardappelen geleverd en bewaard voor een gans jaar, nu worden de aardappelen wekelijks geleverd.  Goeie patatten is één, maar hoe maak je goeie frieten?  Alles begint met het zelf schillen en snijden van frieten alsook het gebruiken van vers rundsvet, daar is Louis mee begonnen en dat is zo gebleven.  In de loop der jaren is het aanbod in de frituren enorm toegenomen.  Wat was er vroeger te verkrijgen bij een pakje friet? Een cervela, mosselen in ’t zuur, haring, boulet, saté en stoofvlees en enkele sauzen.  Vroeger was het veel aangenamer werken in de zaak, er werd meer gelachen en nu heeft men bijna geen tijd meer, nu komen de klanten binnen en willen al meteen bediend zijn.  Vroeger was de frituur open tot twee uur ’s nachts maar dat is ondertussen verleden tijd, nu word gesloten om 23 uur.  “Louis en Anne-Marie geniet van jullie pensioen en van de kleinkinderen”, het is na zovele jaren werken welletjes geweest, daarmee is het laatste gezegd en een streep getrokken onder twee generaties frietenbakkers.